Het Landbouwbelang wordt herontwikkeld tot een locatie waar gewoond wordt en waar ruimte is voor publieke functies.

Gemeente Maastricht voert gesprekken met de huidige initiatieven over mogelijke alternatieve locaties. Samen met de gemeente en de gebruikers zullen we in overleg treden over wanneer het pand verlaten moet worden. Dat is afhankelijk van de nog te voeren procedures.

Één van de drie torens bevat compacte huurappartementen die in eerste instantie gericht zijn op studenten van de Podiumkunsten en young professionals. De andere twee torens bestaan uit luxe koopappartementen in verschillende groottes.

De opleidingen van de Toneelacademie Maastricht en het Conservatorium Maastricht van Zuyd Hogeschool. Daarnaast komt er nog minimaal één horecafunctie met terras aan de waterkant en een functie die gericht is op sport & gezondheid. Er is ruimte voor kleinschalige kantoorfuncties wanneer daar animo voor bestaat. Het plan wordt op een spannende wijze verbonden met de Maas, waarbij het straks voor iedereen mogelijk is om de locatie rondom, door en op de bebouwing te verkennen. De daken van de bestaande bouw krijgen groene pleinen en een wandelpad dat leidt naar een uitkijkpunt op één van de kranen op de kade. Het hart van het plan is een openbare passage die tegelijkertijd dienst doet als forum voor de podiumkunsten van Zuyd.

Zuyd Hogeschool bouwt aan de toekomst. Dat doen zij voor hun studenten, medewerkers en de regio. Onderdeel daarvan is dat hun studenten les krijgen in een toekomstbestendig en duurzaam gebouw. Zuyd is sinds een aantal jaar mogelijkheden voor gezamenlijke huisvesting van Toneelacademie Maastricht en Conservatorium Maastricht aan het verkennen. Nu zijn deze opleidingen in drie verschillende gebouwen in Maastricht gehuisvest. Monumentale panden die maar gedeeltelijk zijn te verduurzamen en onvoldoende aansluiten op de behoeftes. De afgelopen tijd is verkend aan welke criteria een gebouw voor Toneelacademie Maastricht en Conservatorium Maastricht moet voldoen. Daarin biedt het Landbouwbelang, dat al eerder in beeld van Zuyd was, een unieke kans.

Daarbij is het zo dat LBB de afgelopen decennia een bijzondere rol heeft vervuld in de ontwikkeling van kunst en cultuurtalent in Maastricht. De culturele vrijplaats stond al die tijd symbool voor artistieke vrijheid. Artistieke uitingen staan natuurlijk centraal bij zowel de Toneelacademie als het Conservatorium. Zuyd is er dan ook van overtuigd dat dit plan hun studenten een moderne en duurzame onderwijslocatie biedt die het bestaande erfgoed naadloos verbindt met de eisen die aan hedendaags kunstonderwijs worden gesteld. De mogelijkheid van wonen voor studenten op de plek, contact met inwoners en publiek uit Maastricht en daarbuiten en de nabijheid van de andere culturele instellingen in het Sphinxkwartier versterken dit.

Het ontwerp is gemaakt door het prijswinnend architectenbureau Tuñon y Albornoz uit Madrid. Dit zijn de architecten Emilio Tuñon en Carlos Albornoz. Dit bureau is geselecteerd op hun signatuur en het vermogen om het bestaande en het nieuwe te verenigen. Zij werkten intensief samen met het Belgische Dhoore-Vanweert Architecten uit Hasselt.

De locatie is benaderd als overgangslocatie tussen de herkenbare, fijnmazige structuur van de binnenstad en haar kenmerkende torens die boven het dakenlandschap uitkomen. Het constructief veilige deel van het bestaande Landbouwbelang wordt behouden (dit is ook de originele bouw uit 1939). Deze wordt met nieuwbouw aangevuld en opgetopt met 3 torens die door hun schuine daken en gevelopeningen als een hedendaagse interpretatie gelden van de Maaslandse Renaissance, de bouwstijl die rijkelijk in Maastricht terug te vinden is.

Meer dan de helft van de bestaande bebouwing wordt behouden en herbestemd. Om tot een toekomstbestendig plan te komen, moet een deel van de bebouwing echter gedemonteerd worden. Materiaal dat vrij komt bij het demonteren wordt beoordeeld of het kan worden hergebruikt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het vermalen van het beton om het vervolgens te hergebruiken voor de opbouw van de constructie of de vervaardiging van straatmeubilair voor de openbare ruimte. De materialen die niet hergebruikt kunnen worden, maar toch een recycling potentieel hebben zullen een weg vinden naar recycling centra om van daaruit elders aan een nieuwe cyclus te starten.

De nieuwbouw wordt vervaardigd uit grotendeels lokale materialen rekening houdend met zo kort mogelijke vervoersbewegingen. De nieuwbouw bestaat uit grote overspanningen waardoor tussenmuren flexibel te plaatsen zijn zonder dat de constructie in het gedrang komt. De (semi)publieke ruimte wordt sterk vergroend wat onder andere de biodiversiteit en het tegengaan van hittestress ten goede komt. Het gebouw wordt verwarmd en verkoeld door de allereerste toepassing van de techniek aquathermie waarbij de temperatuur van het oppervlaktewater van de Maas gebruikt wordt.

De functies kennen geen grote verkeersaantrekkende werking. Dit wordt nog een keer versterkt door de centrale ligging en goede bereikbaarheid, waardoor alternatieven zoals te voet, met de fiets en openbaar vervoer aantrekkelijk zijn. Van grootschalig parkeren is daardoor geen sprake. Volgens de gemeentelijke parkeernormen zijn er 140 autoparkeerplaatsen nodig. Door het inzetten van deelauto’s brengen wij dit aantal nog eens met ruim 10% terug naar 124. Deze parkeerplaatsen en fietsparkeren zijn allemaal uit het zicht ondergronds voorzien onder het nieuwbouwdeel van het plan.

Na gunning start de ontwikkeling om tot het definitief ontwerp te komen. Tegelijkertijd start de bestemmingsplanprocedure. Wanneer deze is doorlopen kan de aanvraag voor de omgevingsvergunning worden ingediend. Wanneer de procedures volgens planning verlopen kan de bouw naar verwachting starten medio 2025. De bouwperiode bedraagt dan ca. 2 jaar.

Bij de uitvraag heeft de Wijkontwikkelingsmaatschappij Belvédère rekening gehouden met de bewoners/gebruikers in de buurt. In het vervolgtraject worden de gebruikelijke wettelijke procedures gevolgd met uiteraard ruimte voor inspraak en bezwaar.